Hipoterapia to bardzo szeroki dział. Może dotyczyć fizjoterapii na koniu, psychopedagogicznej jazdy konnej, czy terapii z koniem. Z hipoterapią wiąże się również jazdę konną osób niepełnosprawnych. Czym wyróżnia się każda z form?
Fizjoterapia to forma terapii rozumiana jako medyczno- fizjoterapeutyczna metoda lecznicza z pomocą ruchu konia w stępie. Dziecko siedzi na koniu biernie lub też ćwiczy. Lecznicze działanie polega na odbieraniu bodźców ruchowych wysyłanych przez konia oraz na dopasowaniu się jeźdźca do wahadłowego ruchu końskiego grzbietu. Ćwiczenia dobierane są indywidualnie. Ważne, aby zajęcia prowadził wykwalifikowany fizjoterapeuta, ponieważ istotne jest prawidłowe usprawnienie motoryczne jeźdźca.
Psychopedagogiczna jazda konna to zespół działań podejmowanych w celu usprawnienia intelektualnego, emocjonalnego, fizycznego oraz poznawczego. Stosuje się działania edukacyjne, pedagogiczne oraz elementy psychoterapii. Jest to najczęściej stosowana metoda w przypadku osób z autyzmem.
Terapia z koniem jest również często spotykana w przypadku osób z autyzmem. Bliski kontakt z koniem wpływa na polepszenie relacji osoby chorej ze światem zewnętrznym. W przypadku dzieci chorych zazwyczaj najpierw zostaje nawiązany kontakt z koniem, a dopiero później z terapeutą. Dlatego początkowo rola terapeuty ogranicza się do asekuracji.
Jazda konna osób niepełnosprawnych nie jest częścią hipoterapii, ale jest z nią ściśle związana i ma aspekt terapeutyczny. W przypadku osób dorosłych jest to często kontynuacja zajęć z hipoterapii. Zajęcia tego typu wyrabiają w osobach niepełnosprawnych nawyk aktywnego spędzania czasu.
Kastet (koń ze zdjęcia) był wspaniałym, cierpliwym terapeutą. Pozdrawiam!